เผยคลิปความผูกพันธ์ กับคุณยาย พร้อมเผยคำพูด ก่อนจะจากลากัน

ถือได้ว่าเป็นเรื่องราวที่ทำเอาคนที่ได้ดูคลิปต่างก็กลั้นน้ำตาไว้ไม่ไหว จากกรณีผู้ใช้ TikTok รายหนึ่ง ได้มีการลงคลิปเรื่องราวที่ทำเอาชาวโซเชียลถึงกับน้ำตาคลอ เมื่อได้เห็นภาพสีหน้าเศร้า ๆ และบรรยากาศชวนสลดใจ ของยายที่พักอาศัยอยู่ข้างห้องเจ้าของโพสต์ ที่ถึงกับร้องไห้ เมื่อรู้ว่าเขาต้องย้ายออกไปอยู่ที่อื่น หลังจากมีความผูกพันกัน เพราะอยู่ข้างห้องกันมานานเป็น 10 ปี

ล่าสุดวันที่ 28 มิ.ย. 2565 ณ.ยังหอพัก ภายในชุมชนวัดไชยทิศ แขวงบางขุนศรี เขตบางกอกน้อย กรุงเทพฯ ยายสำเนียง แก้วประพาฬ อายุ 90 ปี อยู่ภายในห้อง มีความสะอาดเป็นอย่างดี ของในห้องมีการจัดอย่างเป็นระเบียบ บนผนังห้องบริเวณหัวนอน มีรูปผู้ชายคนหนึ่งติดอยู่ คุณยายบอกว่าเป็นรูปลูกชาย ซึ่งจากไปแล้วไปเมื่อ 27 ปีที่แล้ว ทั้งนี้ จากการพูดคุยทราบว่าคุณยายมีอาการหูไม่ค่อยได้ยิน ผู้สื่อข่าวต้องพูดเสียงดัง

ยายสำเนียง เปิดเผยว่า… พื้นเพของตนเองเป็นคน จ.สุรินทร์ ย้ายมาอยู่ในกรุงเทพฯ เมื่อประมาณ 50 ปีที่เเล้ว เมื่อก่อนยายทำงานเป็นลูกจ้างในห้องผ่าตัด โรงพยาบาลศิริราช ส่วนหอพักแห่งนี้มาเช่าอาศัยได้ 30 ปี เมื่อก่อนอาศัยอยู่กับลูกชาย 2 คน ลูกชายทำงานบริษัทเอกชน จนกระทั่งเมื่อปี 2538 บุตรชายจากไปด้วยภูมิแพ้ ยายจึงอาศัยอยู่ตามลำพังมาโดยตลอด หลังจากลูกชายจากไปยายก็ลำบากมาก ต้องตระเวนหางานรับจ้าง ช่วงหลังๆ เดินไม่ค่อยไหวแล้ว ส่วนมากจึงอยู่แต่ในห้อง

สำหรับเงินรายได้ ตนเองได้รับเบี้ยผู้สูงอายุ เดือนละ 800 บาท เบี้ยหูหนวก เดือนละ 800 บาท ได้รับโอนจากญาติ ซึ่งเป็นลูกชายของอาอยู่ จ.พิษณุโลก โอนให้เดือนละ 3,000 บาท นำมาจ่ายค่าห้องเดือนละ 1,300 บาท ส่วนอาหารการกินมีชาวบ้านทำมาให้ทุกวัน ก็ถือว่าพออยู่ได้ สุขภาพของยายไม่แข็งแรง เนื่องจากมีโรคประจำตัวเป็นความดันโลหิตสูง หลอดเลือดอุดตัน ต้องเข้าโรงพยาบาลเป็นประจำ ช่วงกลางคืนก็มักจะแน่นหน้าอก หายใจไม่ออก ก็จะมีเพื่อนข้างห้อง คือนายประเสริฐ และภรรยาจะคอยช่วยเหลือมาโดยตลอด หลังจากที่ครอบครัวดังกล่าวย้ายออกไป ตนเองก็ใจหาย รู้สึกคิดถึง เพราะคนเคยเห็นกันทุกวัน

โดยเฉพาะลูกของนายประเสริฐ อายุ 1 ขวบเศษชอบมาเล่นกับตนทุกวัน ตนรักเหมือนหลานแท้ๆ คนหนึ่ง โดยหลังจากย้ายไปแล้ว นายประเสริฐกับภรรยาก็ยังแวะเวียนมาเยี่ยมตน 2 ครั้ง ทำให้ตนเองคลายความเหงาไปได้บ้าง นายประเสริฐ พุ่มวัง อายุ 27 ปี เเละน.ส.จารุณี จันทร์ตา อายุ 22 ปี ภรรยา นายประเสริฐ เปิดเผยว่า…

ตนเองอาศัยอยู่ที่หอพักดังกล่าวมา 10 ปี เห็นคุณยายอยู่คนเดียวมาโดยตลอด เนื่องจากลูกชายเสียชีวิตไปหลายปีเเล้ว ตลอดระยะเวลาที่เป็นเพื่อนข้างห้องกัน ต่างฝ่ายต่างก็ช่วยเหลือดูแลกันจนสนิทสนม เวลาตนเองไม่อยู่บ้าน ยายก็จะช่วยเก็บผ้าที่ตากให้ตอนฝนตก หรือเวลาที่ยายไม่สบาย หายใจไม่ออกตอนดึก ก็จะมาเคาะห้องปลุกให้ตนไปช่วยดูแล ตนเองก็จะโทรประสานประธานชุมชน เเละ อสม. ชุมชน ให้เข้ามาช่วยดูอาการ เป็นแบบนี้มาตลอด

นอกจากนี้ ตนเองมีลูกชายวัย 1 ขวบเศษ ชอบเล่นกับคุณยายมาก และคุณยายก็รักเด็ก ส่วนตัวรู้สึกรักคุณยายเหมือนกับญาติผู้ใหญ่คนหนึ่ง จนกระทั่งตนเองมีความจำเป็นต้องย้ายไปอยู่อื่น ก็ได้ไปบอกลาคุณยาย คุณยายก็ร้องไห้ด้วยความคิดถึง ตนเองก็เเทบจะร้องไห้ตาม โดยวันที่ตนย้ายของออกจากห้อง เมื่อช่วงต้นเดือนที่ผ่านมา คุณยายก็เกาะประตูยืนดูตลอดเวลา จนเพื่อนที่มาช่วยขนของได้ถ่ายคลิปไว้ ตนเองจึงนำไปโพสต์ลงในติ๊กต็อก เพื่อสื่อให้เห็นถึงความผูกพันธ์ของเพื่อนข้างห้อง

อย่างไรก็ตาม ห้องใหม่ที่ตนย้ายไปนั้นอยู่ย่านตลิ่งชัน ซึ่งไม่ไกลจากหอพักเดิม ตนเองก็จะแวะเวียนไปเยี่ยมคุณยายบ่อยๆ โดยหลังจากที่ตนเองย้ายห้องไปแล้ว ก็กลับไปเยี่ยมคุณยาย 2 ครั้งแล้ว คือนางบังอร ฉันทานันนิมิต อายุ 60 ปี เจ้าของร้านอาหารตามสั่ง เป็นคนที่คอยทำกับข้าวส่งให้ยายสำเนียงทุกวัน บอกว่า… ตนเองรู้จักยายสำเนียงมากว่า 30 ปี เคารพเหมือนญาติผู้ใหญ่คนหนึ่ง

ที่ผ่านมาคนในชุมชนก็ไม่มีใครทอดทิ้งคุณยาย ให้ความช่วยเหลือมาตลอด บางคนให้ความช่วยเหลือเรื่องยา บางคนให้ความช่วยเหลือเรื่องพาหนะในการเดินทางไปหาหมอ ส่วนตนช่วยเหลือด้านอาหาร จะทำกับข้าวส่งให้ยายทุกวัน 2 รอบ เช้า-เที่ยง เป็นระยะเวลาหลายปีมาแล้ว ซึ่งคุณยายเป็นคนกินไม่เยอะ อาหารที่นำไปให้กินได้จนถึงมื้อเย็น นอกจากนี้ ชาวบ้านคนอื่นๆ ในชุมชน เวลามีของกินหรือมีขนมก็มักจะนำมาให้คุณยายเสมอ ดังนั้น จึงไม่ต้องเป็นห่วงคุณยาย เพราะตน และคนในชุมชน จะดูแลกันเเบบนี้ต่อไป ไม่ทอดทิ้งแน่นอน

หลังจากนั้น TikTok ชื่อ kunpan ขุน พันธ์ ซึ่งเป็นของครอบครัวที่อยู่ข้างห้องคุณยาย ก็ได้โพสต์ความรักความผูกพันธ์ของคุณยาย โดยระบุว่า ยายถามว่าต่อไปนี้ใครจะมาเล่นกับฉัน #สงสารยายมาก เรียกได้ว่าเป็นเรื่องราวที่อ่านแล้วร้องไห้ตั้งแต่บรรทัดแรกจนบรรทัดสุดท้ายเลยก็ว่าได้ครับ

ชมคลิป…

ที่มา: kunpan ขุน พันธ์

About the author

ใส่ความเห็น

อีเมลของคุณจะไม่แสดงให้คนอื่นเห็น ช่องข้อมูลจำเป็นถูกทำเครื่องหมาย *